WOB

Verzoeken op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) moeten volgens Donner niet worden gehonoreerd als ze gaan over het proces dat voorafgaat aan een besluit. Alleen het besluit als 'gemeenschappelijk product' valt volgens Donner onder de openbaarheid van informatie.

In 1991 is het recht op inzage in overheidsstukken zelfs officieel vastgelegd in de WOB. In deze WOB staat dat een document in beginsel mag worden ingezien, met een paar uitzonderingen: openbaarheid mag bijvoorbeeld niet de staatsveiligheid bedreigen.

De WOB heeft de Nederlandse overheden niet veel opener gemaakt. In de praktijk prevaleert de voorzichtigheid. Te veel openbaarheid brengt het land, de provincie of de gemeente in gevaar. Die instanties hebben daarom allemaal wel een bij wet vastgelegde dooddoener in huis om inzage te bemoeilijken, variërend van het landsbelang tot privacy. Het gevolg is dat een nieuwsgierige burger een lange weg te gaan heeft als hij wil weten welke overheidsdienaar hem een kunstje heeft geflikt.

Donners opvatting van openbaarheid van bestuur is 'een gesloten loden deur', volgens Tweede Kamerlid Mariko Peters (GroenLinks). Zij wil een debat met de minister. Kamerlid Pierre Heijnen (PvdA) staat hier vierkant achter: 'De minister gaat uit van 'geheimhouding, tenzij'..., terwijl het idee van de Wob moet zijn: 'openbaarheid, tenzij'.'

Maximale transparantie wordt ten eerste bereikt door zelf zo veel mogelijk informatie actief openbaar te maken. De Wet Openbaarheid bestuur (WOB) stelt reeds dat in principe alle overheidsinformatie openbaar is, tenzij er zwaarwegende redenen zijn om niet tot openbaarmaking over te gaan.

Hoe men ook oordeelt over de Wet openbaarheid van bestuur (Wob), zoveel is zeker: de Commissie Biesheuvel heeft als pleitbezorger voor deze wet aan de openheid van de overheid een belangrijke bijdrage geleverd.

Gezien het belang dat de Commissie Toekomst Overheidscommunicatie hecht aan heldere criteria, ook met betrekking tot de actieve openbaarmaking in het verlengde van de WOB, heeft zij een afzonderlijke werkgroep van deskundigen gevraagd aan te geven, welke grenzen de WOB stelt aan de actieve openbaarmaking van overheidsinformatie, of deze grenzen voldoende bescherming van de beleidsintimiteit bieden op het moment, dat in principe alle informatie actief via Internet openbaar wordt gemaakt en welke spelregels in acht zouden moeten worden genomen om daadwerkelijk gestalte te geven aan de actieve openbaarheid.

De WOB (Werkgeversvereniging Openbare Bibliotheken, van 18-12-1965 tot 1-1-2011) is opgericht door en voor openbare bibliotheken en andere instellingen die een functie van openbaar bibliotheekwerk uitoefenen. Lid van de WOB konden worden: bibliotheken, provinciale serviceorganisaties, of bedrijven die hoofdzakelijk voor andere WOB-leden werken.

De vergadering van 20 juni werd uit praktische overwegingen gecombineerd met informatiebijeenkomst van de vereniging van Werkgevers in Openbare Bibliotheken (WOB) over loopbaanperspectief en brancheontwikkeling in het kader van het programma IP+ in Amersfoort.

Op de vraag wat hij als zijn grootste uitdaging beschouwt, is het antwoord: 'De grootste verdienste van mijn voorganger is dat hij de WOB op de kaart heeft gezet als werkgeversorganisatie. Joop Swarte heeft de WOB uit de betrekkelijke anonimiteit gehaald en een duidelijk gezicht gegeven. Het gaat bij de WOB in toenemende mate niet alleen om arbeidsvoorwaarden maar ook om opleidingen, trainingen en arbeidsomstandigheden. Wat ik wil bereiken, is dat de WOB een organisatie wordt voor alle Nederlandse bibliotheken. Tevens wil ik bereiken dat de bibliothecaris door middel van salariëring en arbeidsvoorwaarden de status en de positie krijgt die hij verdient. Namelijk die van een goed opgeleide, goedbetaalde en prettig werkende professional.'

Je zou kunnen zeggen dat hij aan het afbouwen is, maar met die kwalificatie doe je Marius Boom geen recht. Daarvoor is de 58-jarige manager die op 1 juli afscheid nam als directeur van de Provinciale Bibliotheekcentrale Utrecht en reeds eerder, op 1 mei, aantrad als voorzitter van de Werkgeversvereniging Openbare Bibliotheken (WOB) nog te strijdvaardig.

In het middaggedeelte lichtte allereerst de heer Swarte de situatie toe ten aanzien van het secretariaat van de Werkgeversvereniging Openbare Bibliotheken. In december komt de WOB met voorstellen ten aanzien van verbetering in de situatie en de daarmee gepaard gaande noodzakelijke contributieverhoging.