afspiegelingskabinet

De sleutelvraag in een democratie moet zijn: hoe zorg je dat alle burgers meedoen in parlement en kabinet [...]. Maar een meerderheidskabinet wordt niet gedwongen te luisteren naar de burgers en de Tweede Kamer. Een minderheidskabinet moet wel luisteren, maar ook dan geef je aan een paar coalitiepartijen onevenredig veel regeerruimte. Een coalitie van CDA, PvdA, SP bijvoorbeeld, en/of met de CU, rechts, paars, zelfs een brede coalitie en minderheidskabinetten? Je vertegenwoordigt niet alle burgers en partijen [...]. Een alle-partijen-kabinet, een regenboogcoalitie, een afspiegelingskabinet, is gewoon verplicht samen te werken, want niet-samenwerken veroorzaakt verdeeldheid en stagnatie.

Blocher boekte in oktober een grote verkiezingszege, die hij verzilverd wilde zien middels een extra kabinetszetel, ten koste van de socialisten. De Socialistische Partij had aangekondigd uit de regering te stappen als de SVP een tweede ministerspost zou krijgen. Dat zou een einde hebben betekend van de 'gouden formule' in Zwitserland; sinds 1959 wordt het land geregeerd door een afspiegelingskabinet, waarin alle grote partijen met een vast aantal ministersposten zijn vertegenwoordigd. De SVP heeft één van de zeven posten.