clericus


clericus 1.0

iemand die een kerkelijke wijding heeft ontvangen en die zijn leven in dienst stelt van de katholieke kerk; iemand die zich aan de dienst van de katholieke kerk wijdt; dienaar van de katholieke kerk; iemand die tot de geestelijke stand behoort; lid van de katholieke geestelijkheid; geestelijke
Vooral gebruikt om geestelijken uit vroegere tijden aan te duiden, vooral uit het tijdperk van de standenmaatschappij. Vaak in het meervoud als benaming voor de gehele geestelijke stand.

Semagram (extra betekenisinformatie)


Een clericus…

is een persoon

      Hoofdsemagram: geestelijke


      Algemene voorbeelden


      Het belang van het onderhouden van deze verplichting door clerici blijkt uit canon 1394 § 1, die bepaalt dat een clericus die een huwelijk, ook louter burgerlijk, sluit een suspensie van rechtswege oploopt. Bovendien wordt in genoemde canon bepaald: indien de clericus na vermaning niet tot inkeer is gekomen en voortgegaan is met ergernis geven, kan hij trapsgewijs met ontnemingen bestraft worden en zelfs met wegzending uit de clericale staat.

      http://www.rorate.com/kerkrecht/kr_show.php?id=161,

      Zo vormden de clerici een aparte stand, met eigen kerkelijke privileges [...]. Clerici werden aldus aan de burgerlijke macht onttrokken, en stonden uitsluitend onder kerkelijk gezag. Deze standsrechten gingen zelfs zover, dat dode clerici niet naast leken/burgers begraven mochten worden.

      http://www.ktu.nl/canoniekevraagbaak/,

      Uit heel christelijk Europa kwamen leken en clerici naar Cordoba, Toledo en Sevilla om er colleges te volgen aan de moslimuniversiteiten en zich Hebreeuwse of Latijnse vertalingen aan te schaffen.

      http://www.flwi.ugent.be/cie/RUG/deley20.htm,