dilettant


dilettant 1.0

iemand die een kunst of wetenschap beoefent, niet als vakman met grondige kennis van zaken maar uit liefhebberij
Vaak met negatieve connotatie en dan synoniem met: beginneling, amateur.

Semagram (extra betekenisinformatie)


Een dilettant…

is een persoon

  • [Deskundigheid of vaardigheid] bezit vaak slechts een amateuristische kennis van zaken
  • [Activiteit of handeling] beoefent een kunst of wetenschap niet ernstig als een vak maar uit liefhebberij

    Algemene voorbeelden


    In dit essay wil Droste meer bepaald nagaan wat de betekenisoppositie is tussen "dilettant" en "professional", zowel in de wetenschappelijke sfeer als in die van de kunstbeoefening.

    De Standaard,

    Combinatiemogelijkheden


    met adjectief ervoor


    • literaire dilettant
    • wetenschappelijke dilettant

    Wanneer ik als wetenschappelijke dilettant in een boekhandel rondloop, laat ik graag mijn nieuwsgierigheid bevredigen. Werken over bijvoorbeeld kosmologie of subatomaire fysica kunnen me makkelijk verleiden. Of een populair-wetenschappelijk boekje over het uitsterven van de dinosauriërs.

    De Standaard,

    • stumperige dilettant
    • verdienstelijke dilettant

    Vergeleken bij dit op alles voorbereide tweetal voelde ik mij een stumperige dilettant. Weliswaar was mijn kakipak gelukkig niet fonkelnieuw, maar mijn schoenen waren geschikter voor een vergadering van aandeelhouders met receptie na afloop dan voor het baggeren door drassige rietvelden.

    Quissama, F. Springer,

    Ik had een boek bij me van de schrijver wiens debuut mij zo goed was bevallen [...]. Ik las de eerste regels, die wederom ronduit weergaloos waren, en die mij zowel verkwikten als terneerdrukten: als lezer genoot ik, maar als schrijver zonk de moed mij in de schoenen bij 't besef dat ik een klungelaar was, hooguit een verdienstelijk dilettant.

    Wees maar niet bang, Christophe Vekeman,

    Woordfamilie


    Als deel van een afleiding