egocultuur


egocultuur 1.0

cultuur waarin het ego, het eigen ik, centraal staat; cultuur waarin mensen hun eigen belangen voor die van de belangen van anderen of van het collectief stellen

Semagram (extra betekenisinformatie)


Een egocultuur…

is een cultuur

      Algemene voorbeelden


      "Alles wordt aan seksualiteit gelinkt, ook dingen die er niks mee te maken hebben. Terwijl seksualiteit aan de binnenkant zit, reduceren wij anderen meer en meer tot 'een lichaam'. Daar is het volgens mij inderdaad grondig aan het fout lopen. En daar komt nog een factor bij: de opvoeding is vandaag doordrongen van een egocultuur. Kinderen leren heel sterk dat zij centraal staan, en dat ze altijd hun zin moeten proberen krijgen: 'Je moet voor jezelf opkomen, voor je gedacht gaan.' De gevolgen worden in mijn praktijk stilaan zichtbaar: patiënten die zo zijn opgevoed, hebben ook geen seksuele remmingen meer; ze moeten van hun partner alles krijgen wat zij verlangen."

      http://www.humo.be/humo-archief/32614/de-seksbom-hoe-reclame-en-internet-het-geslachtsleven-van-jongeren-beinvloeden,

      Egocultuur breekt Fortuyns nazaten op [...]. Na de puinhopen van paars zit politiek Nederland op de puinhopen van Pim. Zo'n zes partijen die op 22 november naar de gunst van de kiezer dingen, werpen zich op als politieke erfgenamen van Fortuyn [...]. De reden dat samenwerking tussen conservatieven niet van de grond komt, ligt volgens Voerman bij de ego's van de politieke voormannen. "Iedereen wil op de voorgrond treden, bijna niemand wil een stap terug doen ten gunste van de ander."

      http://www.digibron.nl/search/share.jsp?uid=00000000012dc26dabff7de28b118c41&sourceid=1011,

      Een huwelijk compleet met receptie, trouwjapon en trouwboekje, maar zónder bruidegom. De Haarlemse kunstenares Jennifer Hoes (29) trouwt dit voorjaar met zichzelf [...]. Hoes ontkent niet dat haar narcistische liefde het summum is van de huidige egocultuur.

      Haarlems Dagblad,

      Om aan te geven op wat voor soort maatschappij het christelijk onderwijs zich dient te richten beschreef hij de ambivalentie van de christen tegenover de prestatie- en consumptiemaatschappij. „Wij kunnen een lofzang aanheffen op de concurrentie. De vrije ondernemingsgewijze produktie is dan de edele wedijver. Wij kunnen ook een klaagzang aanheffen. Dan gaat het om een harde strijd waarin de sterken de zwakken verdrukken", zo sprak hij. Hetzelfde geldt ook voor de zogenaamde egocultuur. Enerzijds moet men in deze op het extroverte gerichte maatschappij het introverte waarderen, maar dat mag geen wegzwijmelen worden, zo meende de hoogleraar.

      https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010621819:mpeg21:a0151,