indigokind

De term indigo-kinderen is afkomstig van spiritueel therapeute Nancy Ann Tappe die in haar boek Understanding Your Life Through Color voor het eerst melding maakte van kinderen bij wie zij vanuit haar bijzondere ervaring van de werkelijkheid (synesthesie) de levenskleur indigo waarnam.

Kinderen hoor je soms vertellen dat ze de kleur blauw rond iemands hoofd zien, of ze maken gedetailleerde tekeningen van een huis waar ze jaren later ook echt gaan wonen, of ze pikken geluiden op die voor anderen niet te horen zijn. Dergelijke zaken worden door volwassenen meestal genegeerd of als onzin, fantasie of toeval afgedaan, waardoor een kind het uiteindelijk ook afleert om naar z'n intuïtie te luisteren. Jammer, want eigenlijk wordt daarmee een heel waardevolle gave de kop ingedrukt. Beter is er wel aandacht aan te besteden en het als iets heel normaals te beschouwen - en je kind dus ook niet de stempel van helderziende, indigokind of dergelijke te geven, want zo wordt het juist als abnormaal aanzien - en je kind zijn gave te laten gebruiken.