pleonasme 1.0
taaluiting waarin een eigenschap die het belangrijkste woord in die uiting uit zichzelf
al heeft ten overvloede in een bepaling bij dat woord uitgedrukt wordt, al dan niet
opzettelijk, bv. witte sneeuw
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een pleonasme…
is een taaluiting
- [Functie] wordt soms bewust als stijlmiddel gebruikt
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] benoemt een bepaalde eigenschap die het hoofdwoord al heeft nogmaals in een bepaling bij dat woord
- [Medium] komt meestal voor in geschreven taal
- [Waardering] wordt, als het geen bewust gebruikte stijlfiguur is, als een fout beschouwd
- [Onderscheid of tegenstelling] verschilt hierin van een tautologie dat in een pleonasme een bepaalde eigenschap dubbel terugkomt maar er niet twee keer hetzelfde woord wordt gebruikt
Algemene voorbeelden
Verschillende hedendaagse auteurs hebben in hun theorieën over tijdsrelaties in het autobiografisch geheugen een plek voor dergelijke herkenningspunten ingeruimd: Conway noemt ze 'reference points', Shum 'temporal landmarks'. Die laatste uitdrukking zou, letterlijk vertaald, een pleonasme opleveren, want 'mijlpaal' heeft in het Nederlands zijn ruimtelijke betekenis al verwisseld voor die van een markering in de tijd.