syllogisme 1.0
(specialistisch)
logische redenering die uit drie delen bestaat: twee stellingen en een daaruit afgeleide
conclusie; sluitrede
Semagram (extra betekenisinformatie)
Een syllogisme…
is een redenering; is een gedachte
- [Onstoffelijke inhoud] bestaat uit twee premissen of stellingen en een conclusie: een stelling is de hoofdstelling of majorterm en de tweede stelling is de minorterm
- [Toepassingsgebied of bereik] wordt gebruikt in de logica, in de rechtspraak, in de communicatie, de filosofie, enz.
Algemene voorbeelden
Schoolvoorbeeld van het soort redeneringen waarmee de eerste logici zich bezig hielden, was het syllogisme: Als geldt A is B en B is C, dan geldt automatisch A is C, ongeacht de betekenis van A, B en C. Bella is een koe; een koe is een dier; dus Bella is een dier.