tonica 1.0
(muziek)
Semagram (extra betekenisinformatie)
De tonica…
is de grondtoon
- [Geheel] behoort tot de toonladder in de tonale muziek
- [Positie] is vaak de toon waarmee een muziekstuk eindigt
Algemene voorbeelden
Gewoonlijk domineert in een muziekstuk één bepaalde toon [...]. Men noemt deze toon de tonica: het tooncentrum waaromheen zich alle muzikale gebeurtenissen afspelen. Ondertussen blijft het tooncentrum zelf een statische rust vertegenwoordigen. Vrijwel alle muzikale composities eindigen in een tonica, en in de onmiddellijke nabijheid van het begin van een muziekstuk kan men ook vrijwel altijd de tonica aantreffen. Tonaliteit noemt men het verschijnsel dat de tonen van een muziekwerk die niet de tonica zijn, ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de tonica in een vaste relatie staan.
Volgens Pierre Boulez is uit alle goede muziek een lering te trekken over 'stabiliteit en instabiliteit. En over de goede, door Hazendonks vragen naar het Mysterie wat verlegen geworden Costello vernemen we dat ook hij dominanten en tonica's gebruikt - maar ze alleen niet zo noemt.