toponiem


toponiem 1.0

(wetenschap; taal en taalkunde)

naam van een plaats; plaatsnaam
Zowel in toepassing op namen van bv. streken, steden en dorpen, als op namen van gehuchten, stukken grond, of erven.

Semagram (extra betekenisinformatie)


Een toponiem…

is een naam; is een taaleenheid

  • [Gebruikswijze] zegt vaak iets over de geschiedenis van een bepaalde plaats, en wordt daarom bestudeerd door bv. historici en historisch taalkundigen
  • [Toepassingsgebied of bereik] is de naam van bv. een streek, stad of dorp, of van een gehucht, stuk grond of erf

    Algemene voorbeelden


    Interessant is dat de stukken grond vermeld zijn met de namen die de boeren hieraan gaven, de zogenaamde veldnamen of toponiemen.

    http://www.kempenweb.nl/heemkunde/

    Combinatiemogelijkheden


    als subject bij een werkwoord


    • verwijzen naar

    Aan de tweesprong, aan gaspaal 637, gaan we opnieuw rechts. We blijven volgen tot in de Huizekensstraat. Verwijst het toponiem "Huizekens" niet naar de talrijke huisjes en hutten die in allerijl werden opgetrokken voor de toenmalige steenkappers?

    http://www.aalst.be/wandeling8.htm

    met adjectief ervoor


    • Nederlandse toponiemen
    • oude toponiemen

    Plaatsnamen houden de geschiedenis vast. Een veroveraar wil dan wel zijn taal opleggen, maar zal niet systematisch alle toponiemen herdopen. Wel kunnen oude toponiemen onder invloed van de taal van de heersers "verbasterd" worden.

    De Standaard,